Η ζωή είναι ευτυχία αν, αντί για άσσους στο μανίκι, κρύβεις λίγο από τη θάλασσα και λίγο από το φως.

Είναι ασημί (αλλά όχι μόνο) και έχει ένα φίλο που του μοιάζει τρομερά. Φοριέται μαζί του ή χωρίς.

Τι είναι;

Τι και αν είμαστε όλοι κρίκοι και οι ιστορίες μας αλυσίδα που μας ενώνει;

Αν είχες μια μικρή παλέτα και δέκα χρώματα, τι θα σου ψιθύριζε στο τέλος;

Ένα λουλουδένιο παιχνίδι για την κλείδα σου.

Κανένας δεν τραγούδησε το Happy Birthday σαν αυτόν που δανείζει το όνομα του σε αυτό το βραχιόλι.

Γύρω από το λαιμό μου έχω κάτι χρωματιστό, κάτι μικρότερο από το μικρό, χρωματιστό.

Ένα φυλλαράκι έχει φιλαράκι ένα δαχτυλάκι. Και τι άλλο να ζητήσει το φυλλαράκι, αν έχει για φιλαράκι ένα δαχτυλάκι;

Τι είναι μικρό, ασημένιο, στολίζει το αυτί και κάνει ομοιοκαταληξία με το τετ α τετ;

Τί είναι αυτό που όλοι έχουμε ένα από τη μέρα που γεννιόμαστε, αλλά κάποιοι το πιστεύουν περισσότερο;

Η κατάληξη του μας θυμίζει κοχύλι και το αγαπάμε γιατί είναι από όλα το πιο κομψό. Ποιό είναι;

Ατελής χειροπέδα για ελεύθερα πνεύματα.

Τι συμβαίνει αν βουτήξεις ένα φύλλο στη μπογιά;

Αν σταματήσει, σταματάει και η ζωή. Αν του πάρεις το χρώμα δεν είναι πια τόσο γλυκό στο δάχτυλό σου δίπλα στο μικρό.

Ένα cuff που ξέρει να κοιτάει όσους το κοιτούν.

Κάτι από τη θάλασσα, που θα έχεις στο χέρι σου για πάντα.

Το μεγαλύτερο της συλλογής και ένα από τα δέκα, φοριέται στα δάχτυλα σου με περηφάνεια.

Κολυμπάνε και στολίζουν το αυτάκι σου.

Ποιά είναι;